NEWS:


Warning: Zend OPcache API is restricted by "restrict_api" configuration directive in /home/pasieka/domains/pasieka24.pl/public_html/libraries/vendor/joomla/filesystem/src/File.php on line 337

Umiejscowienie uli według nauki

Zanim przejdziemy do zastanawiania się, jak rozmieścić ule w pasiece, by pszczele rodziny rosły w siłę i żeby nie przenosiły między sobą chorób, ustalmy, ile właściwie pni może stać na pasieczysku, ponieważ to też jest aspekt, który wpływa na wyżej wymienione czynniki.

Fot. Nennieinszweidrei

Podczas Naukowej Konferencji Pszczelarskiej w Puławach w 2023 r. prof. Hajnalka Szentgyörgyi stwierdziła, że prawidłowa liczba uli na kilometr kwadratowy to maksymalnie jeden ul – badaczka uwzględniła bowiem potrzeby pokarmowe innych zapylaczy, nie tylko pszczoły miodnej. Na tej samej konferencji dr. Anna Gajda stwierdziła, że na 1 km2 powinny być maksymalnie cztery ule. Wiemy też, że dużo zależy od bazy pożytkowej, a ogólna wydajność rodziny pszczelej jest determinowana też przez jej siłę.

zablokowane [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Fot. trekone

Większość książek o botanice pszczelarskiej zawiera informację, jaka liczba uli jest potrzebna do prawidłowego zapylenia 1 ha. Nie znaczy to jednak, że taka liczba rodzin pszczelich jest optymalna do dobrych zbiorów miodu, a tylko do dobrego zapylenia uprawy. Należy pamiętać o konkurencji nie tylko między rodzinami pszczelimi, ale między rodzinami pszczelimi a innymi owadami zapylającymi. W wyliczeniach naukowcy skupiają się jednak głównie właśnie na konkurencji między rodzinami pszczelimi. Obszar oblotu pszczół to pole koła wokół ula o promieniu odpowiadającym standardowemu dystansowi lotu pszczół (ok. 2 km). Tutaj należy pamiętać, że im silniejsze są rodziny, tym latają dalej. Jednocześnie, chociaż większości z nas się wydaje, że środowisko przyjmie bardzo dużo pszczół i wokół nas coś nieustannie kwitnie, musimy zdawać sobie sprawę, że nasze obserwacje mogą być błędne. Gdy żyjemy na wsi i rozglądamy po ogródkach sąsiadów, mamy wrażenie, że są pełne kwiatów – często jednak są to odmiany płone. Na przykład róże, które w naturze dostarczają pszczołom pyłku, w wyniku hodowli zamiast pręcików mają płatki – pięknie pachną, mają cudowne duże kwiaty, ale nie dają pokarmu.

Fot. 1195798

Podobne wrażenie możemy odnieść, przebywając w lesie – wchodząc w niego toniemy w zieleni, poza tym wiemy, że jest to naturalne i pierwotne siedlisko bytowania pszczół miodnych. Mogłoby się więc wydawać, że pokarmu w nim będzie dla bardzo dużej liczby rodzin. Jednak wyliczenia naukowców dotyczących optymalnej liczby rodzin pszczelich na 1 km2 lasu palearktycznego i nearktycznego1 wskazują, że powinna to być zaledwie 0,5 rodziny pszczelej (czyli 1 rodzina na 2 km2). Inne doniesienia wskazują, że liczba rodzin pszczół naturalnie zasiedlających dany teren to tylko 0,11–0,14 rodzin na km2 (czyli 1 rodzina na 9 lub 7 km2). Warto też pamiętać, że ta uśredniona liczba pszczół na kilometr kwadratowy będzie się różniła w zależności od biomu – w końcu Palearktyka ciągnie się od Hiszpanii po północ Azji – a jak wiemy wydajność miodowa i długość sezonu w tych różnych środowiskach jest bardzo różna. Inaczej też będzie się ta liczba kształtowała w agrosystemach, czyli w uprawach. Na przykład, w przeciwieństwie do liczby uli w środowiskach naturalnych, dla sadów zaleca się wstawienie jednej lub dwóch dwukorpusowych rodzin pszczelich na jeden akr (czyli ok. 5 takich uli na jeden hektar).

Mając na uwadze te wszystkie dane, warto się zastanowić, czy na pewno dobrze oceniliśmy bazę pożytkową wokół swoich pasiek i zastanowić się, jak ją poprawić. Pszczelarze i pszczelarki często zauważają, że ich koledzy i koleżanki po fachu narzekają na małą ilość roślin w środowisku, a jednocześnie sami nie podejmują działań mających na celu wzbogacenie bazy pożytkowej. Pszczelarstwo jest ściśle zależne od roślin miododajnych i mając pszczoły, trzeba dbać o ich stołówkę. O tym, jak prawidłowo obliczyć wydajność nektarową flory wokół ula pisała obszernie dr. inż. Marta Burzyńska na łamach „Pasieki”. Zachęcam do zapoznania się z jej artykułami.


Obliczanie wydajności miodowej bazy pożytkowej na potrzeby własnej pasieki – poradnik krok po kroku:

  • https://pasieka24.pl/index.php/pl-pl/pasieka-czasopismo-dla-pszczelarzy/246-pasieka-3-2023/3804-36-obliczanie-wydajnosci-miodowej-bazy-pozytkowej-na-potrzeby-wlasnej-pasieki-poradnik-krok-po-kroku-dr-inz-marta-burzynska

Obliczanie wydajności pyłkowej na potrzeby własnej pasieki – poradnik krok po kroku:

  • https://pasieka24.pl/index.php/pl-pl/pasieka-czasopismo-dla-pszczelarzy/247-pasieka-4-2023/3908-s-26-dr-inz-marta-burzynska-obliczanie-wydajnosci-pylkowej-na-potrzeby-wlasnej-pasieki-poradnik-krok-po-kroku

Literatura:

Źródło: Komasilova O, Komasilovs V, Kviesis A, Zacepins A. Model for finding the number of honey bee colonies needed for the optimal foraging process in a specific geographical location. PeerJ. 2021 Sep 17;9:e12178.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8451444/



 Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"

Nauka + praktyka = dochodowe pszczelarstwo


Nauka + praktyka = dochodowe pszczelarstwo