KRZEWINKI I PÓŁKRZEWY DZIKO ROSNĄCE

Borówka czarna (= borówka czernica, czarna jagoda, czernica) – Vaccinium myrtillus L.

Rodzina: Ericaceae – wrzosowate

Występowanie:	lasy iglaste i mieszane
Stanowisko:	słoneczne, półcieniste
Gleba:	kwaśna, piaszczysta
Termin kwitnienia:	V-VI
Długość kwitnienia:	2-3 tyg.
Rozmnażanie:	siew nasion, fragmenty kłączy
Wydajność miodowa:	24-140 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	brak danych
Kolor obnóży:	zielonkawożółty

Borówka czarna, borówka czernica, czarna jagoda, czernica
Vaccinium myrtillus L.
[DE] Die Heidelbeere
[EN] whortleberry, blaeberry

Najczęściej występuje w podszycie lasów iglastych (zwł. sosnowych i świerkowych) i mieszanych oraz w zaroślach, na polanach i obrzeżach lasów, zarówno na niżu, jak i w górach. Osiąga 15-60 cm wysokości.

Wytwarza podziemne rozłogi oraz kanciaste, zielone pędy, z których wyrastają jajowate lub eliptyczne liście. Kwiaty osadzone są pojedynczo w kątach liści na tegorocznych przyrostach. Cechują się kulistodzbaneczkowatą, zielonkawą lub różowawą koroną o długości 6 mm z pięcioma ząbkami na szczycie.

Nektar produkowany jest obficie i w sprzyjających warunkach pogodowych można uzyskać z niego miód towarowy (jedna rodzina jest w stanie zebrać do 2,5 kg miodu dziennie). Cechuje go jasny, niekiedy jasnoczerwonawy kolor, przyjemny aromat i delikatny smak.

Wydajność miodowa, w zależności od warunków pogodowych waha się od 24 do 140 kg/ha. Pyłek skupiony jest w triady (po 3 ziarna) lub tetrady (po 4 ziarna). Robotnice formują z niego zielonkawożółte obnóża.

Borówka czarna. Fot. Aneta Sulborska

Czernica preferuje kwaśne podłoże. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, choć daje sobie radę także w miejscach ocienionych. Rozmnaża się z nasion lub przez fragmenty podziemnych kłączy.

Bagno zwyczajne – Rhododendron tomentosum Harmaja (= Ledum palustre L.)

Rodzina: Ericaceae – wrzosowate

Występowanie:	torfowiska, bory bagienne
Stanowisko:	półcieniste
Gleba:	kwaśne, torfiaste
Termin kwitnienia:	V-VI
Długość kwitnienia:	~4 tyg.
Rozmnażanie:	odkłady, siew nasion
Wydajność miodowa:	do 80 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	brak danych
Kolor obnóży:	białawy

Bagno zwyczajne
Rhododendron tomentosum Harmaja
[DE] Der Sumpfporst
[EN] marsh Labrador tea, northern Labrador tea

Roślinę można spotkać na torfowiskach oraz w borach bagiennych. Jest zimozieloną krzewinką lub krzewem o silnej i przyjemnej, nieco mdłej woni z wyprostowanymi pędami dorastającymi do 1-1,5 m wysokości.

Bagno zwyczajne. Fot. Aneta Sulborska

Charakterystyczną cechą młodych pędów jest obecność rudych włosków na ich powierzchni. Liście są skórzaste, lancetowate lub wąskoeliptyczne o długości do 5 cm. Brzeg liści jest podwinięty, ich górna powierzchnia błyszcząca i ciemnozielona, dolna pokryta przez rude włoski.

Pyłek może być trujący dla pszczół, jednak niewielka jego domieszka do pyłku innych roślin nie powoduje zatruć. Niektórzy podają, że nektar również jest trujący. Uważa się, że miód cechuje się narkotycznymi właściwościami.

Bagno preferuje półcieniste stanowiska oraz kwaśne, torfiaste gleby. Bardzo trudno rozmnożyć roślinę poza jej naturalnymi siedliskami występowania.

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"