HISTORIA ZNANA I NIEZNANA
Krakowski „Pszczelarz”, cz. 2.
Organ Towarzystwa Pszczelniczego w Krakowie trwał na posterunku, krzewiąc wiedzę pszczelarską, pomimo niesprzyjających okoliczności: wojny polsko-ukraińskiej a następnie polsko-bolszewickiej, które zdezorganizowały funkcjonowanie periodyków pszczelarskich w Galicji Wschodniej. Jak pokazuje treść „Pszczelarza”, był on w tych niespokojnych czasach doradcą i pomocnikiem stawiającym na pierwszym miejscu dobro czytelników.
Jeden z Zeszytów Biblioteczki Pszczelarza autorstwa Ignacego Schaittera - Jak robię ul amerykański i jak w nim gospodarzę, Kraków 1920 r. fot.© Leszek Kośny
Bogactwo wiedzy autorów
Wśród współpracowników czasopism pszczelarskich coraz częściej pojawiali się autorzy dobrze wykształceni, posiadający tytuły naukowe. Na ten fakt w „Pszczelarzu” zwrócił uwagę jeden z przedstawicieli tej grupy, Ignacy Schaitter, lekarz sądowy posługujący się kryptonimem DIS: Jeszcze nie wygasła ze szczętem generacya tych pszczelarzy, którzy spotykali się z nazwiskami księży: Nizińskiego, Porfirego Bażańskiego, Mikołaja Nazarewicza, Adama Witwickiego, Paszkowskiego, Lubienieckiego i innych.
U nas zamiast księży i nauczycieli pisma pszczelarskie galicyjskie zaczynają zasilać doktorzy… oby z korzyścią dla sprawy! Autor ten podkreślał niebagatelną rolę, jaką w propagowaniu wiedzy pszczelarskiej wśród społeczeństwa spełniają nauczyciele, kler i instruktorzy pszczelarscy.
Dzięki fachowej wiedzy autorów z całego kraju, takich jak dr Kottas, Józef Maurer (znakomity pszczelarz i współpracownik „Pszczelarza”, którego losy zaprowadziły aż do Górnej Austrii), Henryk Tomowicz (porucznik z Warszawy), Leon Błoński (Budy Łańcuckie), Kazimierz Grabowski (kierownik szkoły, Będlewo pod Poznaniem), do czytelników trafiały artykuły przekazujące rzetelną wiedzę z zakresu hodowli matek pszczelich, biologii pszczoły miodnej i jej chorób: O hodowli matek pszczelich; Hodowla pszczół na sprzedaż (referat wygłoszony na Zebraniu Delegatów Tow. Pszcz. w Krakowie); Parthenogenesis czyli dziewicorództwo; W jaki sposób uniknąć przejścia matki do nadstawki; W sprawie zgnilca; Choroba gnilca w powiecie żywieckim.
Rasy pszczół w „Pszczelarzu” opisywał Julian Piwowarski: Pszczoły rasy włoskiej; Pszczoły rasy kaukaskiej; Pszczoły rasy cypryjskiej; Pszczoły krzyżowane.
Fragment Bibliografii polskiej literatury pszczelniczej, zestawionej przez Tadeusza Grochowskiego, opublikowany w nr 6 „Pszczelarza” z 1919 r. fot.© Leszek Kośny
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Literatura i wiadomości o niej
Do wyjątkowych zasług Redakcji „Pszczelarza” należy zaliczyć zaangażowanie na polu popularyzacji pszczelarstwa poprzez dostarczanie pszczelarzom fachowej lektury i informowanie o literaturze tego tematu. W nr 6 z 1919 r., Redakcja podała wiadomość: Do dzisiejszego numeru „Pszczelarza” dołączamy tym wszystkim Członkom, którzy w oznaczonym czasie prenumeratę zapłacili 1 egzemplarz broszurki p. t. „Prawo Bartne” jako bezpłatny dodatek.
Broszurka ta będzie stanowiła początek biblioteki „Pszczelarza”, jakiej pragniemy ułatwić każdemu z naszych Członków przez drukowanie od czasu do czasu spraw najaktualniejszych w formie broszury.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Strona tytułowa Zarysu Bibliografji Pszczelniczej Polskiej, autorstwa Tadeusza Grochowskiego. Pozycję tą wydano we Lwowie w 1925 r., staraniem Sekcji Pszczelarskiej Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie, w serii Biblioteki Redakcji „Bartnika Postępowego”. fot.© Leszek Kośny
Funkcje organu
„Pszczelarz” spełniał swoje podstawowe obowiązki organu Towarzystwa Pszczelniczego w Krakowie, kierując przez Redakcję odezwy do członków i informując ich o bieżących uchwałach Wydziału Towarzystwa. Działania, o których komunikowano bardzo często, dotyczyły pozyskania cukru potrzebnego do podkarmiania pszczół.
Niestety w tej kwestii przekazywano gównie złe wiadomości: (…) dotychczas mimo usilnych zabiegów i starań podejmowanych od czerwca, rozlicznych podań i dwukrotnej podróży delegata do Warszawy, cukru nie mamy. Więc zda się nie wina Wydziału, nie jego opieszałość, tylko wynik przejściowych czasów przynoszących bardzo trudne warunki dla życia ekonomicznego kraju, w których chwilowo żyć musimy.
Cukru u naszych pobratymców Czechów kupić nie udało się za gotówkę (…) (nr 12, 1919 r.). Ważnym elementem działalności Towarzystwa Pszczelniczego w Krakowie, o którym informował „Pszczelarz”, były kursy pasiecznictwa.
Wydział Towarzystwa zorganizował i przeprowadził takie zajęcia dla początkujących pszczelarzy w dniach 2-4 lipca 1918 r.
Wydanie drugie dzieła Tadeusza Grochowskiego, Polska Bibliografja Pszczelnicza, Lwów 1931 r., nakładem Małopolskiego Związku Pszczelniczego we Lwowie. fot.© Leszek Kośny
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Leszek Kośny
Starszy kustosz Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze
